Każda z Nas ma prawo do ochrony życia oraz zdrowia, a także by być na równi traktowanym  z innymi pacjentami. W wielu przypadkach nie zdajemy sobie sprawy, jakie są Nasze prawa w miejscu takim jak przychodnia, szpital czy w przypadku prywatnej wizyty u lekarza. Podstawowymi prawami zagwarantowanymi przez polskie ustawodawstwo to: uzyskanie świadczeń zdrowotnych zgodnych z aktualną wiedzą medyczną, informacja o Naszym stanie zdrowia, zachowanie jej w tajemnicy przez personel medyczny, wgląd czy skopiowanie dokumentacji medycznej, poszanowanie godności i intymności, itp.  Co jednak w przypadku, gdy prawa te zostały naruszone przez personel medyczny???

Pierwszym krokiem, chyba najprostszym, a zarazem najszybszym powinna być interwencja u lekarza, który jest bezpośrednim przełożonym… Wówczas może obejdzie się bez składania formalnej skargi i sprawa zostanie szybko i skutecznie załatwiona. Gdy ta metoda nie poskutkuje, proponujemy odwiedzić Sekcję ds.  Skarg i Wniosków, zlokalizowaną w każdym oddziale wojewódzkim NFZ. Jeżeli więc zostały złamane prawa w zakładzie, który ma zawarty kontrakt z NFZ,  wówczas warto złożyć wizytę w wydziale, by w przypadkustwierdzenia naruszenia, mógł przeprowadzać kontrolę oraz mógł ewentualnie wymierzyć karę finansową.

Trzecim sposobem w egzekwowaniu swoich praw, tym razem w przypadku podejmowania kroków przeciwko NFZ w związku z łamaniem praw pacjenta, może być pomoc Rzecznika Praw Pacjenta. Skargę można złożyć pisemnie, za pomocą drogi elektronicznej bądź poprzez ogólną infolinię pod numerem telefonu 800-190-590 w godzinach od 9-21.  Zakres i zasady działania RPP reguluje ustawa o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta z 6 listopada 2008 r.

Dodatkowo od 1 stycznia 2012 r., pacjent, jego przedstawiciel ustawowy bądź spadkobierca mają prawo złożenia wniosku do wojewódzkiej komisji ds. orzekania o zdarzeniach medycznych, która ustali czy zdarzenie, którego następstwem była szkoda, stanowiło zdarzenie medyczne. Wszelkie informacje dotyczące komisji można znaleźć na stronach urzędów wojewódzkich.

W przypadku, gdy w wyniku błędu lekarza pogorszył się stan Naszego zdrowia, można liczyć na odszkodowanie bądź zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. Różnica pomiędzy krzywdą, a odszkodowaniem jest bardzo prosta.  Krzywdą jest cierpienie psychiczne czy fizyczne osoby, której wyrządzono szkodę. Odszkodowanie natomiast związane jest z doznanym uszczerbkiem majątkowym (przykładowo koszty leczenia,  zabiegi rehabilitacyjne czy renta). Pamiętajmy jednak, że dochodząc odszkodowania musimy  wykazać winę lekarza. Przed złożeniem powództwa cywilnego ważne jest, by zgromadzić dokumentację medyczną o przebiegu leczenia. Dostęp do dokumentacji jest Naszym ustawowym prawem.

W każdym przypadku należy się zastanowić czy zawarcie ugody z ubezpieczycielem (każdy szpital jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej) nie byłoby korzystniejsze niż powództwo cywilne, które często jest postępowaniem długotrwałym oraz kosztownym.

 Jeżeli stwierdzimy, że lekarz postępuje niezgodnie z zasadami etyki zawodowej, popełnia błędy oraz zaniedbania w leczeniu, odpowiednim organem, do którego należy się zwrócić, jest Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej Okręgowej Izby Lekarskiej, który w przypadku nieprawidłowego działania lekarza  wyciąga wobec niego jedynie konsekwencje zawodowe. W tym przypadku nie ma mowy o zaspokajaniu roszczeń poszkodowanego pacjenta.

Tak więc Drogie Panie…..kiedy zauważycie, że  prawa Was lub Waszych bliskich są łamane, możecie skorzystać z całego wachlarza rozwiązań, by przeciwdziałać takim sytuacjom.