Z przykrością należy stwierdzić, że ze zjawiskiem molestowania w pracy nierzadko mamy do czynienia. Śledziłam statystyki w tym zakresie, które uwidaczniają ten problem. W rzeczywistości może być znacznie większy niż w owych statystykach, bo przecież ile jest przypadków, gdzie molestowanie występuje, a ofiary milczą, znoszą cierpienie i upokorzenie w samotności. Nikt nawet się nie domyśla, że dana osoba padła ofiarą tego obrzydliwego i paskudnego procederu.

Czy prawo chroni przed molestowaniem w pracy?

Tak, molestowanie jest bowiem jednym z przejawów dyskryminacji w pracy i przeczy zasadzie równego traktowania w zatrudnieniu. Jednym z przejawów dyskryminacji jest niepożądane zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika i stworzenie wobec niego zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery (molestowanie).

Czym zatem jest molestowanie?

Molestowanie seksualne, to jest tak jak napisałam powyżej, to każde niepożądane zachowanie o charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika. Celem bądź też skutkiem tego zachowania jest naruszenie godności pracownika, stworzenie wokół niego takiej atmosfery, że czuje się zastraszony, upokorzony, poniżony.

Jakie to mogą być zachowania?

Różne, mogą to być zachowania natury fizycznej, jak i zachowania werbalne i poza werbalne.

Mogą to być dotykanie, obmacywanie, żarty lub docinki o charakterze erotycznym, propozycje seksualne, komentowanie wyglądu, ubioru, natarczywe spojrzenia, dwuznaczne gesty, konkretne propozycje seksualne. Oczywiście tych przypadków może być znacznie więcej, bo te które wymieniłam są podane jedynie przykładowo.

Najczęściej ofiarami molestowania padają pracownicy, bowiem pracodawcy, czy bezpośredni przełożeni wykorzystują swoją nadrzędność służbową. Jest też jednak wiele przypadków, gdzie molestowania dopuszczają się nie przełożeni a współpracownicy. Klasycznym przykładem molestowania seksualnego są niedwuznaczne propozycje przełożonych wobec podwładnych, z grożeniem zwolnienia z pracy. Ofiary bojąc się utraty zatrudnienia wbrew swojej woli niejednokrotnie podporządkowują się oprawcy.

Pamiętajcie jednak, że tak być nie musi, wręcz odwrotnie w takich sytuacjach powinno wykorzystać się wszystkie dostępne instrumenty prawne, aby jak najszybciej przerwać ten proceder, a ten kto molestuje został ukarany.

Co zatem powiadają przepisy?

Zgodnie z prawem, dyskryminowanie i molestowanie pracowników w miejscu pracy jest zabronione i co do tego nie ma żadnych wątpliwości. Przepisy zobowiązują pracodawcę do poszanowania godności i innych dóbr osobistych pracownika. Molestowanie zaś jest naruszeniem tej godności, którą jest niezbywalną i nadrzędną wartością każdego człowieka. Jednym słowem ten kto dopuszcza się molestowania w miejscu pracy narusza przepisy określone w kodeksie pracy. Na szczęście to nie wszystko.

Co może zrobić w świetle prawa osoba, która jest molestowana?

W sytuacji, gdy doszło do molestowania, a jest ono uporczywe i długotrwałe, wywoła problemy zdrowotne natury psychicznej i fizycznej, ofiara może dochodzić swoich roszczeń przed sądem domagając się zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Jeśli na skutek molestowania nie jest już w stanie pracować u danego pracodawcy i odejdzie może żądać odszkodowania pieniężnego, może wnieść także sprawę do sądu o naruszenie dóbr osobistych i w takim procesie domagać się zadośćuczynienia za doznaną krzywdę dla siebie, lub żądać wpłaty określonej kwoty na cel społeczny.

Molestowanie stanowi także przestępstwo w rozumieniu art. 199 kodeksu karnego. Z przepisu tego wynika, że ten kto przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystania krytycznego położenia doprowadza inną osobę do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności podlega karze pozbawienia wolności do lat trzech. Oznacza to, że można w sytuacji wystąpienia molestowania złożyć także zawiadomienie o przestępstwie.

Pamiętać jednak należy, że tego typu sprawy nie są proste dowodowo, bowiem najczęściej molestowanie dzieje się za zamkniętymi drzwiami i bez świadków. Nie mniej jednak zawsze są możliwości zebrania jednak dowodów, ale w jaki sposób to zrobić i jakie to powinny być dowody, oczywiście zależy od indywidualnego stanu faktycznego.